Мені әрқашан тәннің бағынуы мен қарсылығын зерттеу қызықтырды — теорияда емес, қозғалыста, тыныста, ырғақта. Сезімдер әлемінде көп нәрсе күшке емес, сенімге сүйенеді. Жанасу — бұл сынақ, үзіліс — жазалау, көзқарас — рұқсат болуы мүмкін. Мен нәзік сәттерді сеземін: тері дір ете қалғанда, дауыс әдеттегіден бәсең болғанымен, әлдеқайда тереңнен шыққанда. Шынжыр, қамшылар, белбеулер — бұл ауыртпалық үшін емес, құрылым мен ойын үшін. Мен үшін бастысы — бақылау емес, энергия алмасу. Шектеу басталған жерде — еркіндік ашылады.